Okeeeee…. Ik ben Officieel (met hoofdletter ja) de allerslechtste blogger ooit! Maar met mn goede voornemens ga ik proberen er wat aan te doen en om te beginnen ga ik eens een lekker lang verhaal met foto’s maken:).

En dan gaan we eens beginnen met kerstmis. Kerst hier is echt heel anders dan in Nederland. Om te beginnen is het in Nederland altijd koud en hier warm wat heel verwarrend is af en toe, ik heb echt geen gevoel van tijd meer, het is dat mn computer zegt dat het 16 januari is, maar het is voor mn gevoel eerder 16 juli. En dan is het kerstvieren zelf hier echt heel anders, alle kinderen geloven hier n Santa, heel erg vergelijkbaar met Sinterklaas natuurlijk, maar toch een beetje anders. Hier hebben ze van die set-ups in het winkelcentrum waar de kinderen met Santa op de foto kunnen, wat Marshall en Amelia natuurlijk gedaan hebben in hun schattige kerstoutfits (ik heb jammer genoeg geen digitale foto hiervan:(). En Marshall, met z’n visobsessie vertelt aan Santa wat hij graag zou willen: “An upside-down rod, with a big reel and orange braid.” Righto…

En dan is er de hoeveelheid kerstcadeautjes… Mijn hemel wat zijn dat er veel! De dag voor we hier weg zijn gegaan uit Mackay, om eerst 2 nachten in Airlie beach door te brengen en daarna 2 nachten in Dingo beach, hebben Lee, Jenny en ik ontelbaar veel cadeau’s in lopen pakken, het was denk ik nog net geen wereldrecord.

En toen zijn we naar Airlie beach gegaan, daar hebben we 2 nachten doorgebracht in een hotel (met prachtig uitzicht).

Daar hebben we niet veel gedaan behalve zwemmen… zwemmen in het zwembad bij het hotel, zwemmen in de lagoon (een gratis zwembad) en weer zwemmen in het zwembad bij het hotel. En ’s avonds natuurlijk: vissen! Want Marshall kan bijna geen dag zonder vissen. Dus Lee vangt even bijna een haai, was wel lachen:). En daarna dus door naar Dingo beach. Daar heeft de zus van Jenny, Teresa, een soort van mega-schuur waar we met de familie van Jenny kerst gingen vieren. Dingo beach ziet er ongeveer zo uit:

Vervelend he? Ja dat dacht ik ook al;). En wat doen we daar? Surprise: vissen! Marshall heeft zo ongeveer de hele dag gevist met Lee, zn oom Scott en Poppa.

’s Avonds als de kinderen allemaal op bed liggen begon de grote truc. Alle kerstcadeautjes onder de kleine boom weten te proppen. Cadeau’s van Jenny en Lee aan alle kinderen en mij, mijn cadeau’s aan Jenny, Lee, Marshall en Amelia, plus de cadeau’s van Nanna en Poppa aan de familie, de cadeau’s van Melinda’s (Jen’s zus) familie aan iedereen en de cadeau’s van Teresa’s familie aan iedereen… Lekkere hoeveelheid dus:

De volgende dag is het kerstdag en de kinderen zijn rond een uur of half 6 al klaarwakker en klaar om de cadeau’s uit te pakken. Nou dat was me een chaos, cadeaupapier was overal en de stapel cadeau’s leek eindeloos. En desondanks dat ik hier nog maar anderhalve maand woonde toen het kerst was heb ik toch wat lieve cadeautjes gekregen en niet alleen van Jenny en Lee, ook van Nanny, Lee’s oma die ik maar 2 of 3 keer heb ontmoet. Ze heeft me een verschrikkelijke kerstmok gegeven, maar dat maakt niet uit, het is allang superlief dat ze aan me heeft gedacht (plus ze is nou eenmaal slecht in cadeau’s geven, blijkbaar had de hele familie kerstmokken gekregen). En Lee’s moeder, Norma had ook heel lief aan me gedacht. Het is dus echt een superfamilie:)!

En dan begint kerstdag nog maar. Nadat alle cadeau’s waren uitgepakt kon het lekker niks doen beginnen:). Marshall had z’n ‘upside-down rod with orange braid’ gekregen, dus daar is hij de hele dag zoet mee geweest, vissen in het water of droogvissen, het maakte hem niet uit, hij was de hele dag met zn hengel bezig;).
En hier doen ze niet echt aan een kerstdinner, maar een kerstlunch, dus voor lunch kwam de kalkoen, kip en lam op tafel met nog een hele berg andere etenswaren: heerlijk! En vervolgens slaan wij dames, terwijl de heren aan het vissen waren (obsessed much? JA), aan de cocktails, ik heb niks te klagen gehad dus:).
Ooh en toen dachten we even lekker te gaan zwemmen in de zee. Dus Jenny en ik trekken onze ongelovelijk onaantrekkelijke stingersuits aan vanwege alle kwallen die daar zijn en gaan de zee in… Zwemt er ineens, terwijl we maar een meter of 3 uit elkaar zaten, een grote stingerray tussen ons door, jeweetwel, zo’n beest dat Steve Irwin heeft gedood. Slik dus…
Anyway, de rest van de dag hebben we heerlijk niks gedaan:).

En toen was het alweer 31 december! Met 2 kleine kinderen is dat eerlijk gezegd niet echt een groot feest. We zijn met de familie naar een georganiseerd feest/iets geweest waar ze vuurwerk hadden opgezet. Dat is hier dus illegaal om zelf te doen, dus de lol is dr dan al snel vanaf… En ze zouden daar ook wat andere dingen georganiseerd hebben zoals wat bands en weet ik veel wat. Dus wij komen daar aan, is dr helemaal niks of niemand nog, behalve mensen die het vuurwerk aan het opzetten zijn. Geen podium of iets dergelijks… Blijkt dat dat binnen is… Waarom binnen als het meer dan 30 graden is? Ik snap dat niet, maargoed, dr was in ieder geval toch iets meer dan alleen vuurwerk, ookal was de muziek niet echt goed. We hebben dr dus een beetje rondgehangen tot ze het vuurwerk gingen afsteken om 9 uur (wat ze ook om 12 uur gingen doen natuurlijk) en daarna zijn we naar huis gegaan want Marshall en Amelia waren helemaal kapot. Lekker interessante new years eve dus… Maar om 12 uur (toen de rest allemaal al in bed lag) heb ik toch nog soort van nieuw jaar gevierd door te skypen met eerst Guus, Robin en Falko en daarna met mn ouders. En de volgende ochtend toen het 12 uur was in Nederland heb ik ook even met de familie geskyped en zo was ik er in Nederland ook nog even bij.

Een paar dagen later zijn we met z’n vijven naar Dysart gegaan om daar een paar dagen te blijven bij Nadine (Lee’s zus) en Travis. Travis heeft me daar meegenomen voor een tour in de mijnen. Hij heeft me met name de draglines laten zien, dat zijn echt de grootste machines die je ooit zult zien!

10 Januari was het alweer mn verjaardag. Echt heel raar, mn verjaardag in de zomer, in Australie, zonder familie. Maar het was wel een super dag, Lee en Jenny hebben me heel lief leuke cadeau’s gegeven en die ochtend zijn we gaan waterskien, voor het eerst sinds ik hier ben (ze hebben hun eigen boot). Dat was echt zo ontzettend cool:). Wel moeilijk, maar een beetje hulp van Lee kon ik toch opstaan, daarna ging het blijven staan wel heel goed.

’s Avonds zijn we met een deel van de familie uit eten geweest in de Tavern. Daar had Jenny een taart voor me meegebracht dus ik heb me zeker wel jarig gevoeld die dag!

En dan als laatste, een paar dagen geleden zijn we gaan schaatsen hier. Jep, schaatsen terwijl het hier dagelijks over 30 graden is, als het niet over 35 is;). Samen met Courtney, een vriendin van Jenny, en Andrew met hun kinderen. Ze hadden hier in het entertainmentcentre een schaatsbaan gemaakt voor in de schoolvakanties hier. Heel raar om in de zomer te schaatsen, maar ook wel heel leuk, want niemand hier kan schaatsen, heel anders dan in Nederland. Marshall en Amelia vonden het wel heel erg moeilijk, dat kwam misschien omdat de schaatsen veel te groot waren of misschien omdat ze nog niet genoeg balans hebben, maar Jenny en ik hebben ze overeind gehouden, wat het voor ons een hele training werd want de kinderen hingen zo ongeveer in onze armen. Ondanks dat vonden de kinderen het toch wel leuk want er was ook een ijsglijbaan.

 

Nougoed, ik denk dat ik mn gebrek aan bloggen wel redelijk heb goedgemaakt zo. Ik ga proberen het vanaf nu een stuk beter bij te houden! Dat is onderdeel van mn ‘New Years Resolutions’ waar ik me dit jaar eens voor de verandering een keer aan ga houden;).